شعر عاشقانه

 تو که رفتی نفســـم گرفته بی تو

 از نگاهم مهــربونی رفته بی تو

 تــوی این شبـــهای دلگیر

چه جوری بـــی تو بمونم

چه جـــوری سـایه مرگُ

از تــو خـــاطرم بـــرونم

با نم اشــــک تـــــو اینجا

غزل غـــم مــــــی نویسم

زخمـــیه تـــــن تـــرانه م

گریه داره چشـــــم خیسم

خاطـــــراتـــم پــاره پاره

آرزوهــــام نیـمـه کـــاره

شوقــــی تو سینه نمـونده

نفــس افتـــاد به شـــماره

بــــی تـو تو خلوت دردم

تا تــــه گــــریه رسیـــدم

تو کـــــه از دلــم بـریدی

منــــــم از دنیـــا بـــریدم

دیگه مـرگ و زنده بودن

واســـــه من فرقی نداره

زندگـــــی با همه رنگش

واســــــه من تیره و تاره